پس از ورود نوزادان به جهان ما، آنها با صدای بلند گریه  می‌کند که نشانه‌ای از سلامتی و قدرت آنهاست. والدینی که تازه بچه دار شده‌اند در طی روزها و هفته‌های آینده به سرعت به این صدای گریه عادت می‌کنند. اما اگر از نزدیک به آنها نگاه کنید، خواهید دید که گریه یک نوزاد تازه به دنیا آمده کمی متفاوت‌تر از نوزادان بزرگتر است؛ آنها اشک ندارند.

البته اشک‌ها برای محافظت از چشم و مرطوب نگه داشتن آنها لازم هستند. سیج تیمبرلین، متخصص کودکان در دانشگاه کالیفرنیا، گفت: وقتی با احساسات شدید مانند: غم، عصبانیت یا حتی خوشبختی مواجه می‌شویم؛ گریه می‌کنیم. این استرس زمانی که باعث ایجاد پاسخ جنگ یا گریز می‌شود اشک را می‌سازد که باعث محافظت بیشتر از چشم می‌شود. این اشک‌های احساسی همچنین می‌توانند به ترشح هورمون‌های محرک استرس که ممکن است در زمان‌های دشوار از نظر روحی و جسمی ایجاد شوند، کمک کنند. که این گریه به احساس آرامش منجر می‌شود و گریه‌ی خوبی را به دنبال دارد.

در حالی که نوزادان با مجاری اشک متولد می‌شوند، اما این مجاری هنوز کاملاً رشد نکرده‌اند. آنها به اندازه کافی اشک برای پوشاندن چشم و مرطوب نگه داشتن آن تولید می‌کنند، ولی برای تشکیل قطره‌هایی که از گونه‌های آنها فرو بریزد، کافی نیست. تیمبرلین گفت، پس از سه یا چهار هفته، مجاری اشک کودک معمولاً به اندازه کافی بالغ می‌شوند تا اشک‌های متشکل از احساسات قوی را ایجاد کنند.

تا اینجا فهمیدیم که چشمان یک نوزاد میتواند از بزرگسالان خشکی بیشتری را تحمل کند اما پوست او نیز همین طور است. مهم نیست که چقدر هوا گرم شود، یک نوزاد تازه متولد شده به سختی در دو هفته اول زندگی خود عرق می‌کند. دلیلش این است که غدد عرق در بدن وی هنوز کاملاً در حال فعالیت نیستند.

انسان‌ها دارای دو نوع غدد عرق به نام غدد اکرین و غدد آپوکرین هستند که هر دو در نوزادان حتی اگر هنوز تولید عرق نکرده باشند؛ وجود دارند. غدد آپوکرین عرق را از طریق فولیکول‌های مو ترشح می‌کنند، اما تا زمانی که تغییرات هورمونی در دوران بلوغ رخ ندهد، فعال نمی‌شوند. در حالی که غدد عرق آپوکرین در ابتدا بی بو هستند، اما در نهایت می‌توانند منجر به تولید بو شوند.

غدد اکرین در ماه چهارم بارداری ایجاد می‌شوند و ابتدا روی کف دست جنین و کف پا قرار می‌گیرند. تا ماه پنجم، غدد اکرین تقریباً کل بدن را تحت پوشش خود قرار می‌دهد. تیمبرلین گفت: بعد از به دنیا آمدن نوزاد، فعالترین غدد اکرِین موجود در پیشانی است. به زودی و پس از آن، نوزاد شروع به عرق کردن روی تنه و اندام خود می‌کند. از آنجا که نوزادان نمی‌توانند کاملاً عرق کنند، به مراقبان خود وابسته‌اند تا آنها را کمی خنک نگهدارند.

تیمبرلین گفت مراقب علائم گرمای بیش از حد، از جمله تعریق (از آنجا که نوزادان مقدار کمی عرق تولید می‌کنند) گرما، قرمزی پوست، تنفس سریع و پی در پی؛ نق نق کردن، و کاهش فعالیت بازوها و پاها در نوزاد باشید. اگر کودک شما خیلی گرم است، کافی است یک لایه از لباس‌های او کم کنید یا از پنکه استفاده کنید تا هوا به گردش در آید. کتی الگاس، پزشک متخصص اطفال در استنفورد گفت: اما هنگامی که این غده‌ها شروع به تخلیه عرق می‌کنند، برخی والدین نگران هستند که نوزادانشان هنگام تغذیه یا خوابیدن بیش از حد عرق می‌کنند. او گفت: “هر دوی این اعمال برای کودک کار سختی است.” و همچنین هنگام تغذیه، کودک معمولاً نزدیک به مراقب خود است، بنابراین حرارت بدن آنها با یکدیگر در حال انتقال است. و این عرق ناشی از گرمای زیاد است!”

الگاس گفت: خوشبختانه، درمورد نوزادانی که زیاد عرق می‌کنند نگرانی زیادی وجود ندارد. درصورتی که نوزادان از نظر بیماری‌های متابولیک و مشکلات قلبی مورد معاینه قرار گرفته باشند، بنابراین تا زمانی که وزن آنها افزایش پیدا می‌کند، عرق نوزاد، خوب است و هیچ نگرانی برای عرق کردن او وجود ندارد.